Ancak boş durmayıp başta Kundu-Lara bölgesi olmak üzere bazı destinasyonlarda turizmin nabzını tuttum ki çok ilginç bilgilerle döndüm. Birincisi, bu yıl turizmdeki hizmet ordusuna katılan elemanlar sırf Özbekistan, Türkistan, Kırgızistan gibi Türki Cumhuriyetlerinden değil; Endonezya’dan gelen kişilerden de oluşmuş. Kaldığım Nirvana gibi çevredeki birçok otel Endonezyalı elemanları çalıştırmaya başlamış. Otel sahiplerinin belirttiğine göre de bu ülkeden gelen turizmi iyi bilen yetişmiş elemanlar işletmelerin yüzünü güldürmüş. Bir diğer konu ise özellikle Kundu- Lara bölgesinin Las Vegas ile bir benzerliğini keşfetmem oldu. Nasıl mı? Anlatayım.
Seyahat sektörünün kazananları artık müşterilerine bir “anlam” sunabilenler oluyor. Çünkü tüketiciler değişti; gittiği lokasyonların ve konaklayacağı mekânların bir hikâyesi olsun istiyor. Bu yüzden tarihi ve otantik bir dokusu olan ya da sanatla içli dışlı otelleri seviyor. Hele ki yetenekli bir mimar, ya da tasarımcının imzasını taşıyorsa daha da çok…
Haberin ayrıntıları Ekonomist’in bu haftaki sayısında.
