DR. ORHAN KARACA
okaraca@ekonomist.com.tr
Geri kalanlar da kamyonet (3,8 milyon), motosiklet (3,2 milyon), traktör (1,9 milyon), kamyon (845 bin), minibüs (488 bin), otobüs (219 bin) ve özel amaçlı taşıtlar (63 bin) olarak sıralanıyor.
2018 yılında ekonominin krize girmesi nedeniyle taşıt alımları azalınca trafiğe kayıtlı araç sayısındaki artış yavaşladı. Ancak bunlardan sadece birinde önceki yıla göre düşüş yaşandı. O da otobüs oldu.
Esasında trafiğe kayıtlı otobüs sayısı uzun zamandır yerinde sayıyor. 2002 yılında 120 bin olan trafiğe kayıtlı otobüs sayısı 2012’de 236 bine yaklaşmıştı. O zamandan bu yana ise bu seviyenin üzerine çıkamıyor. Otobüs sayısı altı yıldır 218 bin dolayına oturmuş görünüyor.
Otobüs sayısının yerinde saymaya başladığı bu dönem tam da havayollarına olan talebin artmaya başladığı dönemle örtüşüyor.
Öyle görünüyor ki nisbeten ucuzlayan havayolu yolcu taşımacılığı son altı yılda karayolu yolcu taşımacılığına büyük zarar vermiş durumda. Zaten son dönemde bu sektörden gelen konkordato ve iflas haberleri de buna işaret ediyor.
Karayolu yolcu taşımacılığının geleceği havayolu ile ne ölçüde rekabet edebileceğine bağlı. Yükselen enflasyon nedeniyle satın alma gücünün düşmesi kısa vadede talebi yeniden karayoluna kaydırabilir.
Ancak uzun vadede karayolu yolcu taşımacılığının havayolu ile rekabet edebilmesi zor görünüyor.
