IMF, Mali İzleme Raporu'nun Nisan 2020 sayısını "Kovid-19 Pandemisi Sırasında İnsanları Destekleyen Politikalar" başlığıyla yayımladı.
Salgının maliye politikası eylemlerine olan ihtiyacı benzeri görülmemiş bir seviyeye yükselttiğine dikkat çekilen raporda, salgının insani maliyetinin endişe verici bir düzeyde arttığı, üretim ve kamu finansmanı üzerindeki etkisinin ağır olacağının öngörüldüğü aktarıldı.
Raporda, hükümet müdahalelerinin hızlı, uyumlu ve sağlık krizinin ciddiyetiyle orantılı olması gerektiği vurgulanarak, mali araçların en önemli rolü üstlenmesi gerektiği kaydedildi.
"LİKİTİDE DESTEĞİ İFLAS RİSKİNİ AZALTIR"
Önceliğin insanlarının hayatını kurtarmak olduğunun altı çizilen raporda, bunu için test ile tedavi harcamalarının karşılanması ve düşük maliyetli bir aşının geliştirilmesinin gerektiği belirtildi.
Raporda, salgına mücadeleye yönelik sosyal mesafenin de önemine işaret edilerek, bu durumun üretimde azalma, düşük vergi gelirleri ve insanlar ile işletmeleri koruma ihtiyacıyla daha yüksek maliyetleri beraberinde getirdiği aktarıldı.
Sosyal mesafe uygulamasının ücretli izin, işsizlik yardımları, maaş yardımı ve vergi ertelemeleri gibi büyük, geçici ve hedef odaklı önlemlerle yapılabileceğinin belirtildiği raporda, aynı şekilde işletmelere yönelik likidite desteğinin de iflas riskini azaltabileceği bildirildi.
ÖNLEMLERİN BEDELİ 3,3 TRİLYON DOLAR
Raporda, "Kovid-19 salgını ile bunun finansal ve ekonomik sonuçları, mali açıklar ve kamu borç oranlarında önceki tahminlere göre önemli bir artışa neden olacaktır." değerlendirmesine bulunuldu.
Üretim düştükçe gelirin daha da keskin bir şekilde düşeceğine vurgu yapılan raporda, şunlar kaydedildi:
"İnsanları ve şirketleri desteklemek için gerekli sağlık giderleriyle vergi ve harcama önlemlerinin doğrudan mali bedeli de olacaktır. Bunun halihazırda küresel olarak 3,3 trilyon dolar olduğu tahmin ediliyor. Ayrıca, kamu sektörü kredileri ve sermaye takviyesi (1,8 trilyon dolar) ile teminatlar ve diğer şartlara bağlı yükümlülükler (2,7 trilyon dolar) finansal ve finansal olmayan teşebbüsleri desteklese de mali risk yaratıyor. Bu zamana kadar alınan politika tedbirlerine dayanarak, mali dengelerin 2020'de neredeyse tüm ülkelerde kötüleşmesi bekleniyor."
"KOVİD-19'UN KAMU MALİYESİNE ETKİSİNİN BOYUTU BELİRSİZ"
Raporda, bu durumun pandemi, finansal koşullarda ani kötüleşme, zayıf dış talep ve düşük emtia fiyatları gibi çoklu şoklarla karşı karşıya olan gelişmekte olan ekonomiler için daha endişe verici olduğu ifade edildi.
IMF'nin raporunda, şu değerlendirmelere yer verildi:
"Kovid-19'un kamu maliyesi üzerindeki etkisinin boyutu, şu an için oldukça belirsiz ve sadece pandeminin süresine değil aynı zamanda ekonomik toparlanmanın hızına bağlı olacaktır. Kamu sektörü desteği, krediler ve teminatlar gibi araçlar dahil olmak üzere olağanüstü bir ölçekte sağlandığından, mali riskleri yönetmede şeffaflık çok önemli."
Raporda, salgının kontrol altına alınmasıyla, geniş kapsamlı, koordineli mali teşviklerin ekonomik toparlanmayı desteklemede daha etkili bir araç haline geleceği belirtilerek, ekonomiler toparlandığında borç sürdürülebilirliğinin sağlanmasında ilerle kaydedilmesinin gerekeceği kaydedildi.
Salgının maliye politikası eylemlerine olan ihtiyacı benzeri görülmemiş bir seviyeye yükselttiğine dikkat çekilen raporda, salgının insani maliyetinin endişe verici bir düzeyde arttığı, üretim ve kamu finansmanı üzerindeki etkisinin ağır olacağının öngörüldüğü aktarıldı.
Raporda, hükümet müdahalelerinin hızlı, uyumlu ve sağlık krizinin ciddiyetiyle orantılı olması gerektiği vurgulanarak, mali araçların en önemli rolü üstlenmesi gerektiği kaydedildi.
"LİKİTİDE DESTEĞİ İFLAS RİSKİNİ AZALTIR"
Önceliğin insanlarının hayatını kurtarmak olduğunun altı çizilen raporda, bunu için test ile tedavi harcamalarının karşılanması ve düşük maliyetli bir aşının geliştirilmesinin gerektiği belirtildi.
Raporda, salgına mücadeleye yönelik sosyal mesafenin de önemine işaret edilerek, bu durumun üretimde azalma, düşük vergi gelirleri ve insanlar ile işletmeleri koruma ihtiyacıyla daha yüksek maliyetleri beraberinde getirdiği aktarıldı.
Sosyal mesafe uygulamasının ücretli izin, işsizlik yardımları, maaş yardımı ve vergi ertelemeleri gibi büyük, geçici ve hedef odaklı önlemlerle yapılabileceğinin belirtildiği raporda, aynı şekilde işletmelere yönelik likidite desteğinin de iflas riskini azaltabileceği bildirildi.
ÖNLEMLERİN BEDELİ 3,3 TRİLYON DOLAR
Raporda, "Kovid-19 salgını ile bunun finansal ve ekonomik sonuçları, mali açıklar ve kamu borç oranlarında önceki tahminlere göre önemli bir artışa neden olacaktır." değerlendirmesine bulunuldu.
Üretim düştükçe gelirin daha da keskin bir şekilde düşeceğine vurgu yapılan raporda, şunlar kaydedildi:
"İnsanları ve şirketleri desteklemek için gerekli sağlık giderleriyle vergi ve harcama önlemlerinin doğrudan mali bedeli de olacaktır. Bunun halihazırda küresel olarak 3,3 trilyon dolar olduğu tahmin ediliyor. Ayrıca, kamu sektörü kredileri ve sermaye takviyesi (1,8 trilyon dolar) ile teminatlar ve diğer şartlara bağlı yükümlülükler (2,7 trilyon dolar) finansal ve finansal olmayan teşebbüsleri desteklese de mali risk yaratıyor. Bu zamana kadar alınan politika tedbirlerine dayanarak, mali dengelerin 2020'de neredeyse tüm ülkelerde kötüleşmesi bekleniyor."
"KOVİD-19'UN KAMU MALİYESİNE ETKİSİNİN BOYUTU BELİRSİZ"
Raporda, bu durumun pandemi, finansal koşullarda ani kötüleşme, zayıf dış talep ve düşük emtia fiyatları gibi çoklu şoklarla karşı karşıya olan gelişmekte olan ekonomiler için daha endişe verici olduğu ifade edildi.
IMF'nin raporunda, şu değerlendirmelere yer verildi:
"Kovid-19'un kamu maliyesi üzerindeki etkisinin boyutu, şu an için oldukça belirsiz ve sadece pandeminin süresine değil aynı zamanda ekonomik toparlanmanın hızına bağlı olacaktır. Kamu sektörü desteği, krediler ve teminatlar gibi araçlar dahil olmak üzere olağanüstü bir ölçekte sağlandığından, mali riskleri yönetmede şeffaflık çok önemli."
Raporda, salgının kontrol altına alınmasıyla, geniş kapsamlı, koordineli mali teşviklerin ekonomik toparlanmayı desteklemede daha etkili bir araç haline geleceği belirtilerek, ekonomiler toparlandığında borç sürdürülebilirliğinin sağlanmasında ilerle kaydedilmesinin gerekeceği kaydedildi.
