ABD'de 230 yılı aşkın süredir dolaşımda olan en küçük madeni para 1 sentin üretimi, ekonomik nedenler ve değişen tüketici alışkanlıkları sebebiyle durduruldu. Ancak hükümeti penny üretimini durdurmaya iten etkenler, nikel için daha da geçerli.
CNN'de yer alan habere göre; Penny'lerin üretimi yaklaşık 5 sente mal oluyor; yani değerlerinden 4 sent daha fazla. Nikelin net kaybı ise madeni para başına yaklaşık 9 sent. Nikellerin %75'i bakır, %25'i nikelden oluşurken, peniler (bakır madeni para olarak bilinmelerine rağmen) bakır kaplamalı çinkodan oluşur, yani %97,5'i çinko, sadece %2,5'i bakırdan oluşur. Metal fiyatları dalgalı seyredebilse de çinkonun fiyatı 2016 sonundakiyle hemen hemen aynı; bakır ve nikelin fiyatı ise o zamandan bu yana yaklaşık iki katına çıktı.
Nikelin sorunları üretim maliyetleriyle bitmiyor. Tıpkı kuruş gibi, nikelin de kullanım alanı sınırlı. Amerikalılar, nakit kullandıklarında bile madeni paraları giderek daha az kullanıyor. Diğer ülkeler, bozuk paralarını daha hızlı bir şekilde kullanımdan kaldırdılar. Yeni Zelanda ve Avustralya, bu yüzyılın başlarında ve peni üretimini durdurduktan sonraki 20 yıl içinde nikel madeni paralarının üretimini durdurdular.
Pepperdine Üniversitesi Graziadio İşletme ve Yönetim Okulu'nda ekonomi profesörü olan David Smith, nakit kullanımının daha az sıklıkta yapılmasının, nikelin tedavülden kaldırılması baskısını azalttığını ve üretim maliyetini düşürdüğünü söyledi. Tutkulu bir madeni para koleksiyoncusu olan Smith, madeni paralara duyulan nostaljinin, onları ortadan kaldırma yönündeki her türlü hareketi yavaşlatmaya yeteceğini düşünüyor. Ancak 15-20 yıl sürse bile, sonunda bunun gerçekleşeceğine inanıyor.
